quchoqlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qu-choq-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Quchogʻiga olmoq; quch-moq. ◆ Quchoqlasang, quchogʻingda toʻlib tursin. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Men hozirgina terilgan lolalarni quchoqlab, oʻrnimdan turdim. "Gul-dasta" . U ◆ hoʻng-hoʻng yigʻlar, otasining oyoq-larini quchoqlab yalinardi. K. Yashin, „Hamza“ . ◆ Soʻzamol yigit Otamurodning yelkasiga qo-qib, yana belidan quchoqlab, dast koʻtarib, yergaqoʻydi. M. Mansurov, „Yombi“ . ◆ Toʻlqinoʻani otannig yelkasiga yopishib, boʻynidan mahkam quchoqlab oldi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
2 Umuman, ikki qoʻl orasiga olib va bagʻir berib, mahkam ushlamoq, yopishmoq. ◆ Daraxtni quchoqlab olmoq. n ◆ Tursunboy qa-mish kapa oldida tizzasini quchoqlab, dar-vesh qiyofasida oʻtirardi. S. Ahmad, „Ufq“ .
- Bechora ona chidolmadi, qabrni quchoqlab, uv-vos tortdi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚУЧОҚЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.