สังกะสี

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เป็นไปได้ว่ามาจากการทับศัพท์ผิดของภาษาฝรั่งเศส zinc (สังกะสี) [zɛ̃ɡ] หรือ zingage (การชุบสังกะสี) [zɛ̃.ɡaʒ]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ស័ង្កសី (สังฺกสี), ภาษาลาว ສັງກະສີ (สังกะสี)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สัง-กะ-สี
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎng-gà-sǐi
ราชบัณฑิตยสภาsang-ka-si
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saŋ˩˩˦.ka˨˩.siː˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

สังกะสี

  1. ธาตุลำดับที่ 30 สัญลักษณ์ Zn เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีขาวแกมน้ำเงิน หลอมละลายที่ 419°ซ. ใช้ประโยชน์ได้มาก เช่น นำไปผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ ใช้ฉาบผิวเหล็กเพื่อกันสนิม
  2. เหล็กชุบสังกะสีบาง ๆ เป็นแผ่นเรียบหรือเป็นลอนอย่างลูกฟูก ใช้มุงหลังคาเป็นต้น
    หลังคาสังกะสี
    รั้วสังกะสี
  3. ปลากัดพันทาง เรียกว่า ลูกสังกะสี

คำพ้องความ[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]