odwaga

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odwaga (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɔdˈvaɡa], AS[odvaga] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdolność zrobienia czegoś, podjęcia ryzyka, mimo silnych obaw lub strachu czy niebezpieczeństwa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Żołnierz został odznaczony za odwagę na polu bitwy.
(1.1) Tym bardziej się też zdziwił, że ktoś może mieć odwagę, by stać na ulicy i śpiewać[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) mieć odwagę do zrobienia czegośmieć odwagę coś zrobićwielka odwaga • stracić odwagę • nabrać odwagi • zdobyć się / zebrać się na odwagę
synonimy:
(1.1) dzielność, śmiałość, bohaterstwo, przest. kuraż; gw. (Śląsk Cieszyński) opowoga
antonimy:
(1.1) strach, tchórzostwo
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) odwaga cywilna
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odważniak m, odważanie n, odważenie n
czas. wyważyć, odważać się dk., odważyć się dk.
przym. odważny
przysł. odważnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mieszysław Maliński, Kuternoga