obsceniczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obsceniczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɔpsʦ̑ɛ̃ˈɲiʧ̑nɨ], AS[opscẽńičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieprzyzwoity, nieodpowiedni do pokazywania w miejscach publicznych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Znana aktorka wykonała obsceniczny gest.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bezwstydny, niecenzuralny, nieprzyzwoity, nieskromny, niestosowny, niewybredny, ordynarny, pikantny, wulgarny, sprośny; książk. nieobyczajny; przest. bezecny, nieprzystojny, wszeteczny, zbereźny
antonimy:
(1.1) stosowny, skromny, przyzwoity
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obscena, obsceniczność ż
przysł. obscenicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. obscēnuszłowróżbny; brudny; brzydki, odrażający; nieprzyzwoity[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: