قربانی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- ایرانی
آوایش[ویرایش]
- /قُربانی/
صفت نسبی[ویرایش]
قربانی
- (ادیان): منسوب به قربان؛ ویژگی یا آنکه به نیت به دست آوردنِ رضایت خداوند ذبح کند.[۱]
- ویژگی آنکه در راه هدفی جان خود را برای دیگران به خطر بیندازد و فدا کند.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
- ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن