habitō āvī, ātus, āre, freq.
habeo,
to dwell, abide, reside, live
: in aediculis habitat: in viā,
on the high-road
: in Siciliā: Lilybaei: lucis opacis,
V.: sub terrā: ad Lepidum: apud
te, T.: cum aliquo: alibi,
L.: hic, V.: magnifice,
be housed
: bene, N.: sic,
so splendidly
, Iu.: nobis habitandi locum dare: habitandi
causā, Cs.: Rus habitatum
abii, T.: habitari ait in
lunā,
that the moon is inhabited
: vicorum, quibus frequenter habitabatur,
L.: urbes magnas, V.: humilīs casas, V.: arcem, L.: ea pars (urbis) habitatur
frequentissime: tellus habitata viris, O.: raris habitata mapalia tectis, V.: habitandae piscibus undae, O.: proavis
habitatas linquere silvas, Iu.—
To be habitually, stay, remain, dwell, keep
: in foro,
frequent
: in oculis,
in public
: voltur habitat sub alto Pectore,
V.—Fig.,
to abide, linger
: in hac ratione tractandā: in bonis
suis,
dwell upon
: qui potest habitare in beatā vitā
metus?: quorum in voltu habitant oculi mei.
