previous next
tĕmĕrārĭus , a, um, adj. temere.
I. That happens by chance, accidental, casual (so very rare; cf. “fortuitus): sed quid hoc, quod picus ulmum tundit? hau temerarium'st,Plaut. As. 2, 1, 14: “non temerarium est, ubi dives blande appellat pauperem,id. Aul. 2, 2, 7: quaestus temerarius incertusque, Fest. s. v. navalis scriba, p. 169 Müll.; “tributum temerarium,id. p. 364, b, ib.; cf. Becker, Antiq. 3, 2, p. 129 sq. —
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (15 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (15):
    • Cicero, Letters to his Friends, 10.21.2
    • Caesar, Gallic War, 6.20
    • Cicero, For Aulus Caecina, 12.34
    • Ovid, Metamorphoses, 11.13
    • Ovid, Metamorphoses, 2.616
    • Ovid, Metamorphoses, 10.545
    • Plautus, Aulularia, 2.2
    • Ovid, Metamorphoses, 12.59
    • Ovid, Metamorphoses, 8.407
    • Plautus, Asinaria, 2.1
    • Pliny the Younger, Epistulae, 4.9.10
    • Livy, The History of Rome, Book 25, 37
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.1
    • Cicero, De Divinatione, 1.29
    • Ovid, Tristia, 5.13
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: