« »
 
[]« Tempestive » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 050a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TEMPESTIVE
TEMPESTIVE, Impetuose, tempestatis instar, Italis, Tempestosamente. Lit. remiss. ann. 1364. in Reg. 96. Chartoph. reg. ch. 247 :
Ad hostium domus uxoris Simonis Mercherii percussit, et valde inhoneste et Tempestive repercussit.
Aliæ ann. 1386. in Reg. 129. ch. 237 :
Præfatus reus ense evaginato crudeliter et Tempestive ad ipsum defunctum accessit.
Hinc Tempestatif, qui omnia commovet et perturbat, in aliis Lit. ann. 1480. ex Reg. 206. ch. 651 :
Pour ce que icellui Chrestien estoit très Tempestatif et faisoit grant bruit, etc.