concupiturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of concupīscō.
Participle[edit]
concupītūrus (feminine concupītūra, neuter concupītūrum); first/second-declension participle
- about to covet
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | concupītūrus | concupītūra | concupītūrum | concupītūrī | concupītūrae | concupītūra | |
Genitive | concupītūrī | concupītūrae | concupītūrī | concupītūrōrum | concupītūrārum | concupītūrōrum | |
Dative | concupītūrō | concupītūrō | concupītūrīs | ||||
Accusative | concupītūrum | concupītūram | concupītūrum | concupītūrōs | concupītūrās | concupītūra | |
Ablative | concupītūrō | concupītūrā | concupītūrō | concupītūrīs | |||
Vocative | concupītūre | concupītūra | concupītūrum | concupītūrī | concupītūrae | concupītūra |