Haukdalen
Kitty Wentzel
Gustav Wentzel
24. riksdaler
Utleige av hytter
I Kitty Wentzels hage
Malekurs

Nils Gustav Wentzel
(Nils) Gustav Wentzel, 1859-1927, var fødd i Oslo og døyde i Lom. Han var elev ved Statens håndverks- og kunstindustriskole, av Knud Bergslien 1879-81 og Fritz Thaulow i 1883 og studerte ved Academie Julian i Paris 1884 og hos Roll og Bonnat 1888-89. Motiva fann Wentzel m. a. i Setesdal, Valdres, Hardanger, Telemark, Hallingdal, Vågå, Asker og til slutt i Lom. 

Maleria Gustav Wentzel vart kjendt for til å begynne med i 1880-åra  var Frokost 1, Frokost 2 (Morgenstemning) og Konfirmasjon. Desse vart innkjøpt av Nasjonalgalleriet. og  vart ofte brukt i undervisninga av  stundentar og andre. Detaljrikdomen vart der teke fram som viktig i hans kunst.

Gustav Wentzel var på studieturar til Nervi i Italia i 1901 og seinaere til Paris og Roma. Han reiste også ofte til Aurskog-Høland og vitja besteforeldra på Grepperud gård der han har henta mange motiv - m. a. Et møte som er innkjøpt av Drammens museum.  Gustav Wentzel er representert i mange galleri som  Bergen, Trondheim, Oslo, Elverum, Arendal, Lillehammer, Stavanger og til og med i Louvre i Paris.

Gustav var gift med Christiane Marie (Kitty) Bætzmann (1868-1961). Dei vart separert i 1910, men mot slutten av livet budde båe i Lia i Lom. To soner, Bjørn og Jørgen, budde også i Lom. Jørgen var bonde og maler, Bjørn ballettedansar. Flytta til Ottadalen på grunn av økonomien. Kitty Wentzel har gjeve sjarmerande skildringar av Gustav Wentzel og det spennande, men fattige kunstnarlivet i bøkene "Gustav Wentzel" (1956) og "Fra mitt livs karusell" (1960). Tildelt St. Olavs orden.

Gustav Wentzel var mykje på reisefot den tida han budde i Asker og var fleire gonger på vitjing i Nord-Gudbrandsdalen. Tidleg på 1900-talet var han fleire turar til Vågå der han budde både på Sandbu, Kvarberg og Sve. Han hadde med seg familien på desse turane og han nytta ofte høvet til å måle. I 1915 gifta den eldste sonen Jørgen seg med Magnhild Prestjordet frå Skjåk. Dei fløtte til det vesle bruket Høgbrenna i Lia der dei budde i 4 år . Gustav var ofte på besøk og likte seg svært godt. I 1919 kjøpte han Furuheim saman med sonene, der dei bygde seg hus med atelier i andre etasje med utsikt mot Lomseggen. Dette var eit ynda motiv for Wentzel. Yngstesonen Bjørn med si tyskfødde kone Eva Kønig kjøpte da Høgbrenna etter broren og busette seg der i 1920. Bjørn reiste på den tida mykje rundt i Europa som scenekunstnar og var samtidig journalist for Aftenposten og dei budde fast i Høgbrenna fram til 1953 da dei fløtte saman med Kitty ned i Haukdalen.

Sjølportrett av Gustav  Wentzel 1925

Kitty var ein stor beundrar av Gustav Wentzel som medmenneske og kunstnar, og meinte at han vart uberettiga kritisert for sin kunst i dei seinare åra han levde. Ho skreiv m.a. i ei landsdekkande avis:  "Må jeg be om plass for nedenstående i deres ærede blad. Ærbødigst. Herr Jeppe Nielsen. Helt siden De begynte Deres geschæft som kritiker, har De ved hver given anlening overøst Guetav Wentzel med ondsindede og sakløse --Jeg kalder det med vilje ikke kritikk. Nu er han død, men De gir ikke opp . Endog i graven forfølger de ham med Deres angrep på hans kunst. Forhåpentlig blir det siste gang De får anledning til å boltre Dem i skjellsord mot denne vår store kunstners livsverk. For de er en meget gammel mann Hr. Nielsen! Men ett kan De vere forvisset om. Trods Deres dom, vil Gustav Wentzels navn leve og lyse i Kunstens verden, meget, meget lenge, efter at glemselens slør har bret seg over Deres navn og virke. De har vert for liten, herr. Nielsen. Kitty Wentsel."

Spinnersken