Pekin

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: pekinPekínPékin

Pekin (język polski)[edytuj]

Pekin (1.1)
wymowa:
IPA[ˈpɛcĩn], AS[peḱĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. stolica Chin[1]; zob. też Pekin w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Podczas ferii zimowych mieszkaliśmy w najdroższym hotelu w Pekinie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Pekinie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Pekinu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Pekinu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Pekinu • mieszkaniec / mieszkanka Pekinu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Pekinie • pochodzić z Pekinu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Pekinu
synonimy:
(1.1) przest. Peking
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pekińczyk mos/mzw, pekinka ż
przym. pekiński, podpekiński
związki frazeologiczne:
etymologia:
chiń. 北京dosł. północna stolica (wczesna romanizacja z port. Pequim)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 392.